Acı Olur Ayrılık,Söz Olur
	Söz olur sevgili uzaklaş aşktan, Nederler sonra,ele güne karşı... Söz olur sevgili kaç aşktan, Ne kurtuluşu olur sonra,cümle alem... Söz olur sevgili kapılma kalbine, Dinleme onu! Ne olur sonra,beraber olsak... Ne olur aşkı yaşasak... Çalıncada kapımızı ayrılık, Ne olur sevgili, Zor olur...

_____________________________________________________________________________________

Acı sevda
	Seni her bitirişimde Nefesim kesiliyor Sen tükendikçe bende Gözlerim karanlıklara bakıyor Gidişinin mevsiminde Ortalık yaz bende kış başlıyor Sen gelsen bile Ben dönmem Sen sevmeye karar versen bile Ben bu yüreği bir daha kanatmam Senin gelişini düşündükçe Sevda beni çarmığa geriyor Bu aşkı kimseye söyleyemesem de Her bakan anlıyor Sen gelsen bile Ben dönmem Ben yaramı çok kanattım Canımı çok yaktım Sevdam acıdıkça ben ağladıkça Sen bittin İşte asıl gidiş bu Ben senden yavaş,yavaş gidiyorum Geri dönmemek üzere Sen gelsen yada gelmeyi düşünsen bile Bu acıların bedeli Sensizliğin bensizliği.
Handan Koca

________________________________________________________________________________

Acı Son
	Her gece hayallerimle yok olurum bu hayattan Sen yoksun ya bir ateş düşer şurama Ağlarım Ama bilirim gözyaşımın duramacağını Sonra yıldızlara bakarım, karanlık olur her yer Korkarım Sen yoksun ya acır yine sol yanım Üşürüm Geceler boyu ve şimdi bitti her şey.
Özge Özkan

_________________________________________________________________________________

 

Açık Dilekçe
	Görmediğim bir bambaşka durum var Sizin şehrin kızlarında savcı bey Yaklaşanı ta yürekten vururlar Kan kokuyor gözlerinde savcı bey Gayeleri gönül kırmak dal gibi Bakışları çifte favül bal gibi Ülkeler fethetmiş bir kral gibi Gurur dolu pozlarında savcı bey Kaş yaparken, göz çıkarır elleri; Çok silahtan tesirlidir dilleri Hayret ettim, bir tuhaf ki halleri Poyraz eser yüzlerinde savcı bey Derviş olup çıktım tığsız, tebersiz İlk görüşte avladılar habersiz Pişirdiler beni tuzsuz, bibersiz Kebap oldum közlerinde savcı bey Bölüştüler gönlüm ile aklımı Davacıyım, ara benim hakkımı... Bir yol göster, haklı mıyım, haksız mı? Yorulmayın izlerinde savcı bey.
Abdurrahim Karakoç

___________________________________________________________________________________

Açık Kalmış Gözlerime Bak
	Feri çekilmiş çoktan Ama merak edersen yine de En son hayal ettiklerini... Ne bir külah dondurma Ne pırıl pırıl parlayan o kırmızı bisiklet Ne uzun zamandır ayaklarımı sıkanların yerine bir çift pabuç Ne de renk renk balonlar. Oysa yaslanmak isterdim hem anama hem de babama Korkmadan koşmak göz alabildiğine yeşil kırlarda Kuş cıvıltılarının arasında. Koklamak o artık yerinde olmayan erik ağacının, Bu zamanlar açması gereken çiçeklerini. Sonra alıp elime çam kozalağından devemi Sürmek, hayal bu ya, uzağa çok uzağa Öyle bir yere ki Ne çocuklar anasız babasız Ne de geleceklerini yitirmiş Ya da yitirmiş düşlerini. Açık kalmış gözlerime bak Hayallerini yitirmiş çoktan Ama merak edersen yine de. Gözüme düş yerine oturmuş kızıllığa bak.

________________________________________________________________________________

 

Açıklarda
	Bir ağızdan çalınan düdükler, kalın kalın, Boşlukta tos vuracak nokta arayan çığlık. Koşup, yılanlar gibi üzerinden suların, Arıyor teknemizi oturacak bir sığlık. Omuz omza şahlanan dalgalar, büyük büyük, Bir ses işitip ürkmüş, sürülerle canavar. Gözlerinde kıvılcım, ağızlarında köpük, Birbirinin üstünden atlayıp geliyorlar. Gittikçe boşluklara düşmekteyiz enginde; Arkadaki sahilse, fosfor bir iz halinde, Her ân bir parça daha uzaklaşıyor bizden. Deniz, bu yerde ölüm korkusu kadar derin; Kocaman bir kuş gibi geliyor peşimizden, Ruhu, bu kapkaranlık suda can verenlerin...
Necip Fazıl Kısakürek

_________________________________________________________________________________

Acil Hasta
	Yoldan geçerken bir araç vurdu savurdu kenara... kırdı hemen her yerini... koştu gören...insafı olanlar imdâda... ele alınacak gibi değildi... bir telaşla...haber verdiler ambulansa... saatler sonra gelebildi ambulanssa… ne doktor…ne hemşire!!?? aklı eren bir kimse yok ambulansta bir şoför…bir sedye sadece!!?? apar topar koydular yaralı kıvranırken acılar içinde...sedyeye…. ambulans zar zor çıkabildi caddeye ve sirenler çalarak nice tehlikelerden sonra yetiştirebildi yaralıyı yarı canlı...hastaneye… acil servis kapısı…ana baba günü!! herkes üzgün… görmek mümkün değil kimsenin güldüğünü… yaralı...çığlıklar atarken ve yalvarırken yardım için… başucuna gelen görevli -kızgın kızgın!!?? bakmadan yaralının haline... aldırmadan çektiklerine... sormaya başladı; sosyal güvencen var mı? sigortalı mısın? Paran var mı? Arkan var mı? Yok deyinince...yaralıyı haşladı!!?? Kimin kimsen yoksa bekleyeceksin sen... -beklemek senin yazgın! sana yardım edemem… edersem eğer!!?? mevzuat beni de yer!? Dedi ve ekledi: Bekle..yorulma beklemekten… hasta kahrolurken inlemekten. Hasta bekledi…bekledi. Kendini kurtaracak yardımseverleri Bir türlü gelmedi… Kan kaybı… dereken kalbi tekledi ve birkaç yardımsever el aldı temelli iyileşen hastayı sükut aracına yükledi… O gün... İğreti...eve benzemeyen bir evde Akşam...babalarını ve yiyecek getirmesini bekleyen başka bekleyenlerde vardı gözleri yollarda... beklediler...beklediler bekledikleri gelmedi her taraf karardı sordular...aradılar gözleri kapıda kulakları seste hiç kimse haber getirmedi ve o eve bir daha sevinç girmedi... 27/08/02
Kadir Karaman